Türkçeyi bir insanın kendini ifade edebileceği en şiirsel dillerden biri olarak görmüşümdür hep. Üstelik sadece şiirsel olmakla kalmayıp, zengin bir dildir de. 'Heart' kelimesi yerine kuru bir kalbi kullanmak zorunda değilizdir mesela Türkçede. "Yürek"ten, "gönül"den bahsederiz. Harfler, bu kelimeleri kullandığınızda içinizden adeta şevkle yükselir. Başka bir kelimeyi, örneğin, "hissetmek" anlamına gelen "feel" kelimesini "duyumsamak" olarak kullandığımızda ise dudaklarımızda bir gülümseme meydana gelir sanki. Damağınızda yumuşak bir tat bırakır bu kelime. Biri kulağınıza fısıldıyor ve sanki tüm tüyleriniz daha fazlası için isyan ediyor gibidir. Fakat bu güzelliğe sahip olan yalnızca Türkçe midir? "Heart" kelimesinin r ve t harflerinde de göğsümüzden bir figan kopar gibi olmaz mı ya da "feel" kelimesinin sondaki o l harfi bir kadının vücudu gibi kıvrılarak ilerlemez mi kalbimizin derinliklerine?
Fransızcada
, "I miss you." yani "Seni özledim." denmez mesela,
"Tu me manques." denir. "You're missing from me." anlamına
gelir aslında bu cümle. Yani, "Benden eksiksin." demektir. Seni
özledim demekle aynı şey midir şimdi birinin sizden eksik olması? Hangisi kalp
atışlarınızda ritim bozukluğuna yol açar?
